365bet娱乐

Het Boeddhistische concept van 'Non-dualiteit'

Non-dualiteit in het boeddhisme omvat de realisatie van eenheid. Het gaat om het inzicht in de onderlinge verbondenheid van alle verschijnselen, waarbij de scheiding tussen zelf en ander vervaagt, vaak bereikt door meditatie ^[1]. Dit leidt tot een holistisch begrip van de werkelijkheid, waarbij dualistische concepten worden overstegen ^[2]. Het is de basis van de beoefening, die een staat van eenheid representeert en waar goed en kwaad geen rol spelen ^{[3] [4]}.

In Mahayana, is non-dualiteit een centraal concept, dat de illusie van afzondering doorziet ^[5]. Hier worden geen inherente verschillen gezien tussen subjecten en objecten ^[6]. Afleiding en concentratie zijn inherent hetzelfde, en dit begrip is essentieel voor de beoefening van dhyanaparamita ^[7]. Het gaat om het overstijgen van dualistische concepten ^[8]. En in de context van dromen, waar tegenstellingen als 茅茅n worden gezien ^[9].

In Tibetan Buddhism, omvat non-dualiteit de verbondenheid van alle fenomenen . Het overstijgt dualistische noties van zelf en ander, waarbij mannelijke en vrouwelijke aspecten van bewustzijn samenkomen . De staat waarin de dualiteit ophoudt te bestaan, wordt benadrukt, met name tijdens de eenwording van lichaam, spraak en geest . Het is de staat van zijn waar de twee uitersten niet afzonderlijk bestaan . Een staat van eenheid ervaren tijdens riten van grote prestatie . En in de hoofdzaak van de praktijk, waarbij siddhi ontstaat ^[10]. Shamatha en vipashyana komen samen, waardoor bewustzijn en object niet gescheiden worden gezien ^[11]. Verder is het de kennis die verlichte wezens hebben over de componenten van persoonlijkheid en bewustzijn ^[12].

Het Hindoe茂stische concept van 'Non-dualiteit'

In de context van het 丑颈苍诲辞别茂蝉尘别 verwijst "Non-dualiteit" naar een fundamenteel filosofisch concept dat de eenheid van alle bestaan benadrukt. Binnen het Vaishnavisme is het een principe dat de absolute aard van Brahman onderscheidt, waarbij onderscheidingen zoals oorzaak en gevolg niet van toepassing zijn ^[13]. In de Purana benadrukt het de fundamentele eenheid van het bestaan, met onderscheidingen tussen het zelf en het Opperwezen als illusies . Binnen Kavya wordt de schijnbare veelheid van het bestaan als illusoir beschouwd, geworteld in de realisatie van de enkelvoudige eenheid van atman en Brahman ^[14].

In Yoga is non-dualiteit het kernconcept van Advaita, dat stelt dat er geen dualiteit is tussen atman en Brahman, wat eenheid vertegenwoordigt . In Vyakarana suggereert het dat er geen onderscheid of pluraliteit is in de ultieme werkelijkheid, zoals tot uitdrukking gebracht in de Upanishads .

In Vedanta wordt het benadrukt als de eenheid van Brahman, in tegenstelling tot de dualistische aard van het materi毛le bestaan ^[15]. Het is de filosofische positie dat er uiteindelijk slechts 茅茅n realiteit is, Brahman, en dat alle verschillen illusoir zijn ^[16]. Sommigen beweren dat dit systeem niet kan worden vastgesteld omdat het Zelf wordt be茂nvloed door dualiteit door onwetendheid ^[17]. Het is de filosofische positie dat er uiteindelijk geen onderscheid is tussen de waarnemer en het waargenomene, een centraal principe in Vedanta wanneer men ontwaakt uit onwetendheid ^[18].

Het benadrukt de eenheid van Brahman en Atman, waarbij elke echte scheiding tussen de twee wordt ontkend ^[19]. Het overstijgt dualistische onderscheidingen en benadrukt een ultieme eenheid in de waarneming ^[20]. Het daagt waargenomen onderscheidingen uit door te stellen dat de ultieme realiteit onverdeeld en verenigd is ^[21]. Alle onderscheidingen en scheidingen in het bestaan zijn illusies, en er is uiteindelijk slechts 茅茅n realiteit ^[22]. Het is de fundamentele eenheid van alle bestaan, waarbij de perceptie van afzonderlijkheid een illusie is ^[23].

Het is een staat van zijn waarin er geen scheiding is tussen het zelf en de ultieme realiteit, met nadruk op eenheid boven dualistische percepties ^[24]. Het is een staat waarin onderscheidingen tussen subject en object, zelf en ander, verdwijnen, wat leidt tot een begrip van eenheid ^[25]. Het stelt dat er slechts het bestaan zelf is, zonder behoefte aan dualistische interpretaties ^[26]. Het suggereert de singulariteit van het bestaan en benadrukt de onderling verbonden aard van de werkelijkheid ^[27]. Het is in overeenstemming met het idee van niet-ontstaan en wordt beschreven als vrij van geschillen ^[28].

De schijnbare onderscheidingen tussen het zelf en het universum lossen op, wat leidt tot een realisatie van eenheid ^[29]. Het suggereert de eenheid van de werkelijkheid, waarbij de dualiteit van de waarnemer en het waargenomene wordt ontkend ^[30]. Het benadrukt de onderlinge verbondenheid en eenheid van alle dingen, waarbij tegenovergestelde onderscheidingen worden overstegen ^[31]. De eenheid en de realisatie van het Absolute Zelf, wat aangeeft dat alle onderscheidingen uiteindelijk illusoir zijn ^[32]. Het is de staat waarin de onderscheiding tussen subject en object, zelf en ander, wordt overstegen ^[33].

Non-dualiteit wordt beschouwd als veelbelovend en verwijst naar het concept dat alle ervaringen en entiteiten uiteindelijk afkomstig zijn van het Non-Dual Absolute, dat alleen bestaat en de realiteit van het bestaan verschaft ^[34]. Het beschrijft de realiteit van het bestaan die verenigd is en zich verzet tegen de waargenomen dualiteit die wordt ervaren door de zintuigen ^[35]. Het is een eenheid zonder echte veelheid ^[36]. Het is een staat van bewustzijn en begrip die dualistische onderscheidingen overstijgt, wat resulteert in geen conflict ^[37]. Het stelt dat er geen dualiteit of scheiding is tussen de waarnemer en het waargenomene ^[38].

Non-dualiteit is de staat van eenheid waarin concepten van geboorte en dood worden overstegen, begrepen door de gerealiseerde ^[39]. Het is het principe dat Brahman enkelvoudig en onverdeeld is, in tegenstelling tot de dualistische percepties die mensen kunnen hebben ^[40]. De realiteit is enkelvoudig en ondeelbaar, zoals beleden door de leer van Advaita Vedanta ^[41]. Het is een staat van zijn die de afwezigheid van dualiteit betekent, gezien als een ontkenning van alle kwaden en geassocieerd met gelukzaligheid en onbevreesdheid ^[42]. Het is de staat waar dualistische onderscheidingen ophouden te bestaan, gelijkgesteld aan de realisatie van de Hoogste Realiteit, Turiya genoemd ^[43].

Non-dualiteit is de staat waar alle illusie verschijningen worden opgenomen in de geluidloze staat, die een ultieme realiteit vertegenwoordigt die dualistische percepties overstijgt ^[44]. Het is de staat van werkelijkheid waar onderscheidingen of dualiteiten ophouden te bestaan, weerspiegeld in het begrip van Turiya ^[45]. Het weerspiegelt de staat van zijn waar alles 茅茅n is; het betekent de afwezigheid van scheiding of dualiteit tussen waargenomen objecten en wordt beschouwd als de hoogste gelukzaligheid ^[46]. Het is de filosofische positie dat er slechts 茅茅n realiteit is, en duale onderscheidingen zoals subject-object of zelf-ander zijn illusies ^[47].

Non-dualiteit is het concept van een enkelvoudige realiteit (Turiya) die los staat van het waargenomen veelvoud, waarbij wordt beweerd dat het de Opperste Realiteit is ^[48]. Non-dualiteit wordt beschouwd als de ultieme Realiteit, die de perceptie van dualiteit overstijgt en de fundamentele waarheid is dat al het andere slechts een effect of representatie is ^[49]. Het is de staat die vrij is van de illusie concepten van schepping, instandhouding en vernietiging, wat eenheid met Brahman aangeeft ^[50].

Het is de filosofische positie die beweert dat er geen echte diversiteit in het bestaan is, alleen Brahman als de ultieme realiteit ^[51]. Het is een filosofisch principe dat de afwezigheid van dualiteit in de aard van Brahman beweert ^[52].

Het is de staat van zijn waar onderscheidingen tussen zelf en ander afwezig zijn ^[53]. Het is de staat van zijn waar dualistische onderscheidingen niet bestaan, vaak gelijkgesteld aan Brahman ^[54]. Het benadrukt de eenheid van het bestaan, waarbij alle onderscheidingen illusoir zijn ^[55]. Het stelt de realiteit voor als een enkelvoudig geheel zonder de scheiding tussen subject en object ^[56].

Het stelt dat er geen onderscheid is tussen het zelf en de ultieme realiteit, Brahman ^[57]. Er is geen scheiding tussen het zelf en de ultieme realiteit, wat eenheid benadrukt ^[58]. Het stelt de eenheid van alle bestaan, waarbij de notie van afzonderlijke entiteiten wordt uitgedaagd ^[59]. Het beschrijft de eenheid van het Zelf en Brahman, vrij van de dualistische perceptie van agent en object ^[60].

Brahman en Atman zijn niet gescheiden, maar eerder 茅茅n entiteit ^[61]. Het impliceert dat er geen dualisme is en benadrukt eenheid en eenheid ^[62]. Het is de inherente aard van het Zelf, die verenigd en enkelvoudig blijft, vooral in de staat van diepe slaap ^[63].

Binnen het Shaivisme is het een spiritueel concept gericht op het realiseren van de eenheid van het bestaan, vaak gezien als een ultiem doel in veel mystieke tradities . Het incorporeert eenheid, verschil en eenheid-verschil, wat de organische relatie tussen God en het zelf weerspiegelt . Er is geen scheiding tussen het individuele zelf en de ultieme realiteit of Parameshvara .

In Dharmashastra stelt het dat er geen scheiding is tussen het individuele zelf en de ultieme realiteit, of Brahman ^[64].

Het begrip van Non-dualiteit in lokale en regionale bronnen

Non-dualiteit, oorspronkelijk uit India, is een filosofisch concept dat de scheiding tussen zelf en ander overstijgt, eenheid in verscheidenheid benadrukt ^[65]. Het impliceert de verbondenheid en eenheid van alle bestaansvormen, zonder onderscheid tussen innerlijke en uiterlijke ervaringen ^[66].

Deze staat van perceptie, vaak beschreven als spiritueel inzicht, overstijgt mentale beperkingen ^[67]. Het benadrukt de eenheid van alle dingen en overstijgt dualistische tegenstellingen, waarbij de verbondenheid centraal staat ^[68].

De non-dualistische visie omvat ook de eenheid van goden, zoals Shiva en Krishna ^[69].