365bet娱乐

Het Boeddhistische concept van 'Zelfbeheersing'

Zelfbeheersing, in het boeddhisme, is het beheersen van begeerten en emoties voor innerlijke vrede ^[1]. Het is de praktijk van het matigen van verlangens om rust te bereiken en de kringloop van wedergeboorte te ontvluchten ^[2]. In Mahayana, is het de beheersing van verlangens voor een groter goed .

Binnen Theravada is zelfbeheersing een gedisciplineerde levensstijl die overgave aan wereldse genoegens vermijdt, essentieel voor spirituele doelen ^[3]. Het is cruciaal voor het ontwikkelen van mindfulness en het beoefenen van Dhamma ^[4]. De controle over impulsen en woede, is hierin ook belangrijk ^[5].

Het gaat om het beheersen van impulsen en verlangens, cruciaal voor spirituele groei ^[6] en ethisch gedrag ^[7]. Dit concept is een waarde die de moraal van de maatschappij definieert ^[8]. Het helpt rijkdom te behouden door het geven van aalmoezen ^[9] en wordt beschouwd als de beste vorm van gedrag ^[10]. Het beheersen van emoties en niet impulsief reageren, is cruciaal in uitdagende situaties ^[11]. Een illustratie hiervan is Prins Dighavu's beslissing ^[12], met controle over begeerten en impulsen ^{[13] [14]}.

Het Hindoe茂stische concept van 'Zelfbeheersing'

In de context van het Hindoe茂sme wordt "Zelfbeheersing" (Zelfbeheersing) op verschillende manieren benaderd en gewaardeerd, waarbij het vaak wordt gezien als een essenti毛le deugd voor spirituele groei en moreel gedrag. In de Arthashastra wordt het beschouwd als een basisaspect van persoonlijke ontwikkeling en het beheersen van emoties en verlangens voor een helderder perspectief ^{[15] [16]}. In Vaishnavism wordt het beschouwd als verloren door materialisme ^[17].

De Purana's benadrukken de cruciale rol van zelfbeheersing voor spirituele vooruitgang ^[18]. Het is essentieel voor koningen om goed gedrag en bestuur te handhaven ^[19]. Het wordt geprezen in het karakter van Yudhishthira ^[20]. Het is cruciaal voor brahmanen ^[21]. Het wordt ge茂llustreerd door Gautama ^[22]. Het is een noodzakelijke deugd voor het bereiken van spirituele doelen ^[23].

Zelfbeheersing wordt vaak gekoppeld aan deugd ^[24]. Het werd beoefend door de Asuras om gunsten te verkrijgen ^[25]. Het is een teken van discipline en innerlijke kracht ^[26]. Het is een sleuteleigenschap van deugdzaam leiderschap ^[27]. Het is vitaal voor vrede en wijsheid ^[28]. Het is cruciaal voor spirituele praktijk ^[29].

Het is een van de deugden van Bhishma ^[30]. Het is een essenti毛le eigenschap voor het verwerven van hoge kennis ^[31]. Het draagt bij aan succes, vergeving en de vruchten van gaven ^[32]. Het is waardevol bij het bepalen van de geschiktheid om geschenken te ontvangen ^[33]. Het wordt geassocieerd met het onthouden van excessen ^[34]. Het is een vitaal kenmerk van rechtvaardige individuen ^[35].

Ashtavakra's vermogen om zijn verlangens te beheersen wordt benadrukt ^[36]. Het is essentieel voor spirituele doelen ^[37]. Het is noodzakelijk voor ethisch gedrag en spirituele zuiverheid ^[38]. Het is nodig voor het bereiken van hogere deugden ^[39]. Het is een eigenschap van de Brahmana ^{[40] [41]}. Het is een sleutelplicht van een Brahmana ^[42]. Het is essentieel voor het beoefenen van gerechtigheid en boetedoening ^[43].

Het overwinnen van verlangens stelt individuen in staat de dood te ontvluchten ^[44]. Het is een kwaliteit die wordt benadrukt bij de deugdzame individuen die hebzucht weerstaan ^[45]. Het is cruciaal voor het karakter van een minister ^[46]. Het is de hoogste deugd ^[47]. Het is een essenti毛le deugd voor Emancipatie ^[48].

De praktijk van zelfbeheersing wordt in de Purana's benadrukt voor de Rishis ^[49] en de Brahmana's ^[50]. Het is een van de factoren die bijdragen aan geluk ^[51]. Het is een eigenschap van de asceten ^[52]. Het wordt aanbevolen voor krijgers ^[53].

In de context van het Hindoe茂sme is zelfbeheersing een cruciale deugd die in verschillende teksten en tradities wordt benadrukt. Het is een essentieel aspect van spirituele praktijk en persoonlijke ontwikkeling, waarbij het beheersen van verlangens en emoties leidt tot een meer gebalanceerd en wijs leven ^[54]. Het is een pad naar geluk, succes en grotere verdiensten ^[55].

Verder wordt zelfbeheersing gezien als een fundamentele praktijk in Yoga ^[56], en in Ayurveda om viriliteit te behouden en de levenskwaliteit te verbeteren ^[57]. In Vedanta leidt zelfbeheersing tot een staat die boven lof en uiterlijke formaliteiten staat ^[58]. In Dharmashastra is het een gedisciplineerde praktijk ^[59]. In Pancaratra is het de controle over de impulsen om een gedisciplineerde en gefocuste geest te cultiveren . Het is een essenti毛le deugd die door vele is geprezen ^[60]. De controle van de zintuigen is essentieel voor degenen die zich in de buurt van een Tirtha bevinden . Zelfbeheersing draagt bij aan het vermijden van de kwelling van geesten ^[61]. Het wordt aanbevolen voor alle levenswijzen ^[62]. Het is cruciaal voor het bereiken van kennis ^[63]. Het is essentieel voor het pad naar spirituele verlichting ^[64]. Het is een essentieel aspect van waarheidsgetrouwheid ^[65]. Het is essentieel voor spirituele groei . Het is een praktijk voor het beperken van genot tijdens Kartika . Het is ook essentieel voor het beheersen van de impulsen en het vermijden van overdaad ^{[66] [67]}. Het wordt geassocieerd met het vermogen om vergeving te schenken ^[68]. Het is een essentieel onderdeel van een Sannyasin . Het wordt ook aanbevolen voor alle varna's . De beoefening van zelfbeheersing, vaak aangeduid als "Dama", is essentieel voor spirituele vooruitgang . Het is een belangrijke religieuze praktijk ^[69]. Het is een strategie die wordt aangeraden in Kavya ^[70]. Dasharatha's vermogen om zijn verlangens te beheersen, sluit aan bij zijn rol als wijze en rechtvaardige heerser .

Het Jainistische concept van 'Zelfbeheersing'

In Jainism, zelfbeheersing is cruciaal voor spirituele vooruitgang en leidt tot bevrijding. Het omvat de bewuste controle van gedachten, daden en spraak ^[71]. Deze discipline, zoals waargenomen door Meghanada tijdens zijn boetedoening, weerspiegelt toewijding aan spirituele groei en is essentieel voor de spirituele reis ^[72] en helpt bij het bereiken van perfectie ^[73].

Bala adviseert het onthouden van zondige daden, een belangrijk onderdeel ^[74]. Het is de beheersing van emoties en impulsen ^[75] die telepathie en perfecte kennis mogelijk maakt ^[76]. Zelfbeheersing, essentieel voor de beschrijving en differentiatie van heiligen, is de sleutel ^[77].

De drie zelfbeheersingen (tri-gupti) besturen het gedrag en bevorderen spirituele ontwikkeling . Ze controleren de geest, spraak en lichaam, voorkomen luiheid en zijn cruciaal voor samyamayoga . Het is een fundamentele deugd die leidt tot hogere spirituele praktijken ^[78], een praktijk die vaak voorkomt ^[79] en essentieel is voor spirituele ontwikkeling en een essenti毛le deugd ^[80] en helpt bij het controleren van verlangens ^[81].

Het begrip van Zelfbeheersing in lokale en regionale bronnen

Zelfbeheersing, in de context van de geschiedenis van India, was cruciaal voor verschillende aspecten van het leven. Het was essentieel in relaties, waarbij emoties en impulsen werden beheerst voor een gezonde balans in de liefde ^[82]. De beheersing van impulsen en het volgen van morele principes was essentieel voor Brahmanen ^[83].

Maharaja's toonden zelfbeheersing door hun impulsen te beheersen en via anderen te handelen ^[84]. Gandhi benadrukte het belang van zelfbeheersing in zijn leer ^[85]. Rajaji's vermogen om zijn gedachten en uitdrukkingen te beheersen was van groot belang ^[86].

Zelfbeheersing, een culturele waarde, werd door Rajaji benadrukt, met nadruk op discipline ^[87]. Wordsworth erkende de noodzaak van matigheid in creatieve expressie ^[88]. Rajaji's beheersing in cruciale momenten was bewonderenswaardig ^[89]. Het was een belangrijk aspect van de Indiase cultuur ^[90].

Zelfbeheersing wekte bewondering, zoals bij Nirmal ^[91]. Het werd vaak benadrukt als een deugd ^[92]. Discipline was nodig in de kunsten ^[93]. Het bevorderde discipline en controle in gedrag . Het was onderdeel van de krijgshaftige geest ^[94]. Zelfbeheersing en zelfverloochening waren essentieel voor goddelijke realisatie ^[95].

Het begrip van Zelfbeheersing in wetenschappelijke bronnen

Zelfbeheersing in de wetenschap omvat het vermogen om gedrag, emoties en impulsen te reguleren. Dit is cruciaal voor het effectief beheren van gezondheidsgedrag . Het stelt individuen in staat om schadelijke acties te vermijden . Dit is een essenti毛le kwaliteit voor succesvolle rasayana therapie . Het beheersen van gedachten en emoties is essentieel voor mentale gezondheid . Yoga bevordert deze regulatie .

De controle over emoties en reacties wordt ontwikkeld door yoga . Zelfbeheersing maakt effectief beheer van gezondheid en levensstijl mogelijk . Regelmatige yoga verbetert de controle over emoties en acties . Zelfbeheersing is een kenmerk van een mentaal gezond persoon .

Praktijken zoals meditatie en biofeedback benadrukken deze regulatie . Het beheersen van emoties en impulsen vermindert stress ^[96]. Zelfbeheersing is cruciaal voor mentale stabiliteit . Het is belangrijk bij de behandeling van angststoornissen .

Het beheersen van zintuiglijke en motorische organen is essentieel voor een evenwichtig leven . Zelfbeheersing helpt verslaving te voorkomen en bevordert gezonde gewoonten . Svasyanigraha helpt de geest te richten op wenselijke dingen . Het reguleren van gedrag voorkomt gezondheidsproblemen . Yoga be茂nvloedt de regulatie van emoties en gedrag positief . Keuzes en gedrag reguleren draagt bij aan een betere gezondheid .