Betekenis van Satyavati
Satyavati is een belangrijke figuur in de hindoe茂stische mythologie, vooral bekend als de moeder van Vyasa en de vrouw van koning Shantanu. Haar verhaal is prominent in de Mahabharata, waar ze een cruciale rol speelt in de Kuru-dynastie. Satyavati, oorspronkelijk de dochter van een visser, was niet alleen de moeder van de grote sage Vyasa, maar ook een essenti毛le matriarch die invloed had op de genealogie van vele wijzen en de ontwikkeling van belangrijke legendes. Haar achtergrond en de omstandigheden rondom haar leven zijn bepalend voor de verhalen die volgen.
In het Engels: Satyavati
Let op: Onderstaande voorbeelden zijn enkel indicatief en weerspiegelen geen directe vertaling of citaat. Het is uw eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren op waarheid.
Het Hindoe茂stische concept van 'Satyavati'
Satyavati, ook wel bekend als Matsyagandha, is een centraal figuur in de hindoe茂stische literatuur, met name in de Purana. Ze is de dochter van Gadhi en staat symbool voor morele en familiale autoriteit, vooral in verband met Bhishma's beslissingen [1]. Haar huwelijk met koning Shantanu heeft een diepgaande impact op de Kuru-dynastie en de geboorte van Veda Vyasa, de schrijver van de achttien Puranas [2]. Haar unieke geur, een gave van sage Parashara, maakt haar bijzonder . Satyavati maakt vele emotionele en morele keuzes door, met als gevolg dat ze uiteindelijk de moeder van Vyasa wordt [3]. Haar verhaal illustreert de verbindende rol van vrouwen in de overlevering van culturele en morele waarden binnen het 丑颈苍诲辞别茂蝉尘别[4]. Door haar acties en invloed zijn de legenden over haar en haar nakomelingen nog steeds essentieel in de hindoe茂stische mythologie .
Het Jainistische concept van 'Satyavati'
De andere vrouw van koning Shantanu, moeder van twee zoons. [5]
Het begrip van Satyavati in lokale en regionale bronnen
Satyavati was de stammoeder van de Kuru-lijn, belangrijk voor de dynastie. [6]
Bronnen en referenties om verder te lezen
Bovenstaande opsomming is gebaseerd op een aantal (Engelstalige) artikelen in het Boeddhisme, Hindoe茂sme, Jainisme, Geschiedenis en andere spirituele tradities. De gebruikte bronnen en meer informatie over waar 鈥淪atyavati鈥� symbool voor staat kun je hieronder vinden ter referentie:
-) Mahabharata (English) door Kisari Mohan Ganguli: ^(1), ^(4)
-) Devi Bhagavata Purana door Swami Vij帽anananda: ^(2), ^(3)
-) Trishashti Shalaka Purusha Caritra door Helen M. Johnson: ^(5)
-) Bhaktavijaya: Stories of Indian Saints door Justin E. Abbott: ^(6)