365bet娱乐

Konsep Buddha 'Penganut'

Dalam Buddhisme, "penganut" adalah umat awam berdedikasi kepada Buddha, tekun mengamalkan Dhamma, menunjukkan iman dan kedermawanan yang patut dicontohi ^[1].

Dalam tradisi Mahayana, mereka adalah individu yang percaya dan berpartisipasi dalam ibadah di pokok beringin, mengharapkan permohonan mereka dikabulkan, mewakili aspek pengharapan dan keinginan ^[2].

Dalam Buddhisme Tibet, ia merujuk kepada individu yang mengagumi dan menghormati kar ma pa yang Mulia, seringkali menyimpan sisa pakaiannya sebagai tanda penghormatan dan ikatan spiritual ^[3].

Konsep Hindu 'Penganut'

"Penganut" dalam konteks Hindu merujuk kepada mereka yang berdedikasi kepada amalan dan pemujaan. Dalam Vaishnavisme, "penganut" sering dikaitkan dengan mereka yang berbakti kepada Krishna, menunjukkan cinta dan dedikasi yang mendalam ^[4]. Mereka yang berbakti seringkali mengalami pelbagai emosi dan pengalaman rohani ^[5]. Amalan ini melibatkan pengabdian kepada Tuhan dan perkhidmatan-Nya, dengan tujuan mencapai pencerahan rohani ^[6]. Mereka yang terlibat dalam amalan kebaktian, mencari hubungan peribadi dengan ilahi, sering mengalami pelbagai emosi atau rasa ^[7].

Terdapat juga mereka yang menumpukan diri kepada ibadah dan perkhidmatan Tuhan, serta mereka yang mengabdikan diri untuk menyembah dan memuliakan Kepribadian Tuhan Tertinggi ^[8]. Dalam Vaishnavisme, mereka yang menunjukkan kasih dan pengabdian kepada Tuhan, dan mereka yang terlibat dalam amalan kebaktian ^[9]. Mereka yang berdedikasi kepada Krishna, serta mereka yang mengabdikan diri kepada pemujaan dan perkhidmatan kepada Tuhan ^[10]. Dalam konteks ini, mereka yang mengabdikan diri kepada ibadah dan pengabdian, terutamanya dalam konteks Krishna, adalah "penganut" ^[11].

Dalam konteks Vaishnavisme, istilah "penganut" juga digunakan untuk merujuk kepada mereka yang berdedikasi kepada pemujaan dan persembahan kepada Tuhan ^[12]. Mereka yang secara konsisten terlibat dalam pengabdian dan melayani ilahi, dengan tindakan ikhlas dikatakan mengawal kehadiran ilahi ^[13]. Mereka yang menunjukkan cinta dan dedikasi yang mendalam kepada Tuhan, terutamanya dalam konteks kesan bhava dan prema ^[14]. Seterusnya, mereka yang mengamalkan perkhidmatan kebaktian tulen kepada Shri Hari, menolak matlamat biasa keagamaan, pembangunan ekonomi, kepuasan deria, dan pembebasan ^[15].

Dalam Purana, "penganut" juga merujuk kepada mereka yang menunjukkan pengabdian kepada dewi ^[16]. Juga mereka yang mengabdikan diri kepada ibadah dan perkhidmatan kepada Tuhan ^[17]. Mereka yang mengamalkan amalan rohani dan terlibat dalam pemujaan ^[18]. Dalam Vaishnavisme, mereka yang berdedikasi kepada pemujaan dan perkhidmatan kepada Tuhan, sering ditandai dengan pengabdian dan penghormatan mereka ^[19]. Dalam Shaivism, ia adalah seseorang yang terlibat dalam ibadah dan pematuhan ritual . Seterusnya, individu yang memuja Tuhan dalam hati mereka ^[20].

Dalam Vaishnavisme, terdapat mereka yang menyertai dalam proses nyanyian ^[21]. Mereka yang mengabdikan diri kepada pemujaan dan perkhidmatan kepada Tuhan ^[22]. Mereka yang menunjukkan cinta dan dedikasi yang mendalam kepada Gauracandra ^[23]. Dalam Vedanta, "penganut" adalah mereka yang mengamalkan meditasi dan mengulangi meditasi sehingga kematian mereka ^[24]. Dalam Purana, mereka yang mengamalkan pengabdian, menyembah dewi dengan keikhlasan dan mencari pertumbuhan rohani . Mereka yang menunjukkan pengabdian dan komitmen kepada Tuhan, terutamanya mereka yang menghormati Tuhan . "Penganut" juga merujuk kepada individu yang menunjukkan dedikasi dan kasih sayang yang kuat terhadap amalan atau dewa tertentu ^[25]. "Penganut" juga merujuk kepada mereka yang mengabdikan diri kepada pemujaan dan perkhidmatan kepada Tuhan ^[26].

Konsep Penganut dalam sumber tempatan dan serantau

Dalam sejarah India, "penganut" atau penyembah seringkali digambarkan sebagai tokoh utama dalam kisah cinta ilahi, dengan Tuhan sebagai pahlawan ^[27]. Devosi dan penyerahan diri menjadi inti dari hubungan ini. Karya Tagore juga menyoroti tema spiritualitas dan hubungan manusia melalui pengalaman seorang "penganut" ^[28].

Kisah-kisah Tagore lainnya juga menggali tema-tema spiritual yang mendalam melalui pengalaman "penganut" ^[29]. "Penganut" adalah mereka yang mengabdikan diri pada penyembahan tokoh ilahi ^[30].

Tarian Manipuri yang indah juga menyoroti "penganut" yang beragam ^[31]. Dalam tradisi Haridasa, "penganut" mengekspresikan cinta dan devosi kepada Tuhan melalui nyanyian dan doa ^[32]. Praktik spiritual dan devosi mereka tercermin dalam musik India Selatan ^[33].

"Penganut" juga terlibat dalam ritual dan persembahan kepada Mahadevji serta mengikuti aturan dan praktik dalam penyembahan Lord Jhulelal .